Being the happiest person without any reason?

I felt real happiness or what?

That day, the weather in Baku was perfect. 25.12.15. I fell in love with that weather. Really, it was like a twilight, although it was noon, there wasn't any sound or wind. I don't know how to express my feeling right now. But I loved that calmness. I should admit the power of art/

 I mean these sentences from Eleanor &Park that I had read before leaving home for job (working) ._ And I had come up with this awesome song. (I can't remember the song itself now but I still remember that feeling when i listened it then, lucky me)
May be three of them made my day. By the way I still haven't read the book. Because I'm afraid of my great expectations, sometimes this feeling is the main reason of the disappointment of the book you read.-_ At the end of the day I watched my colleague's preparation for the holiday tour for new year. I don't know why but I felt like I was the one who would go abroad. Isn't it weird? That's the short story of my day. If we can call it story. ;) All I wanted at that time living all my life with the feeling like that day I had. Sometimes, we all need such a different feeling. The key of the happiness is in living simple life. Life without any stress and problems.
p.s. I wrote this (may be) 2 days later that means It was written in 2015 which makes it so unique and beautiful for me

Uzun Aradan Sonra

Strangers/Yadlar

Salam. Upuzun aradan sonra yenidən yazmaq istəyiylə başlayıram yazıya. Ancaq blog da, hər işimiz də özlüyündə elə insanlara bənzəyir. Blogu yazmağı, oxunmağını və heç tanımadığım insanların fikirlərini oxumağı sevirəm. Yazılarıma gələn fikirlər və kiçik söhbətləri də sevirəm. Bu həm çox yaxşı tanıdığın həm də heç tanımadığın dostunla vaxt keçirməyə bənzəyir. 

Vaxtınızın çoxunu 1 insanla keçirdiyinizi düşünün. Sonra birdən müxtəlif milyon səbəbdən 1-i məhz sizin rastınıza çıxanına görə bu insanla uzaqlaşırsınız. Bu sevgi, dost, qonşunuz və ağlınıza oxuduğunuz an gələcək ilk insanın elə özüdür. Yenidən səbəblər aradan qalxır və siz həmin insanla görüşürsünüz. Amma nəsə yolunda deyil. İlk andan bu hissi qova bilmirsiniz. Bu insanla söhbətə can atan hissinizə baxmayaraq eyni zamanda çox güclü 1 qopma hiss edirsiniz. Həm deyəsi çox sözünüz var, həm də ağzınızı hər açanda nədənsə heç də lazım olan kəlmələr gəlmir. Həmişə soyuq, qoruyucu və mehribanmış kimi göstərməyə çalışılma hissi sizdən əl çəkmir. Nəsə düz deyil ancaq nə? 

Uzun müddətli uzaqlaşılan insanlar haqdakı qarşınıza çıxan milyon cümlənin hər biri indi özlüyündə sizə daha mənalı gəlir. Siz onu yaşayırsınız. Qarşınızdakı insan keçmişdən gələn çox doğma xatirələrinizi yada salır. Ancaq o an anlayırsınız ki bu insan sizin üçün artıq tam da köhnə tanış olub. Yəni daha aydın və uyğun söz isə YAD -dır. Siz danışa bilmirdiniz çünki onu məhz indiki onu tanımırsınız. Bunu isə çox lap dərindəki düşüncələriniz sizə deyirdi. Bu hissin yadlıq hissinin qarşılıqlı olması isə vəziyyəti daha çətin ya da bəlkə də daha asan hala salır. Ona görə çətin ki, yenidən söhbətə başlamaq və eyni yaxınlıq, doğmalığı qazanmaq çox ağır yük kimi hiss etdirir. Asanlığı isə budur ki, siz asanlıqla hər şeyi geridə qoyub unuda bilərsiniz. Beyninizdə bu insanın yeri hər hansı çox sevdiyiniz filmlə eyni rəfə girən xatirəyə çevrilər. 

Yenə mən bloqa yazmağın necə hiss etdirdiyini sizə fərqli tərzdə yazdım. Həmişə mənim nümunələrim bu cür fərqli olur. Belə, bura qədər oxuyub gəldinizsə istəyimi sizlə bölüşə bilərəm. Mənə bloga yenidən yazmağıma dəstək olucu, yadlaşmadan burda yazılarımı oxuya biləcək rəyiniz (comment/yorum) lazımdır. 

Qısa qeyd: Əslində çox dinlədiyim və hədsiz sevdiyim mahnılar paylaşmaq istəmişdim. Amma olmadı. Sanki çox gizli və çox dəyərli olduqlarını hiss etdim. İndi isə mənə siz öz Ən çox hiss edərək dinlədiyiniz mahnının və bu aralar dinlədiyiniz mahnının adını yazsanız möhtəşəm bir şey etmi olarsınız. 

Bu yazını bu mahnı sədaları altında gecə 4 radələrində səssiz şəhərin sükutunu arada pozan maşın səslərinin müşayiəti ilə yazdım. Sevərək oxumağınız ümidi ilə fikirlərinizi gözləyəcəm. 

Bloggerlik

  Blog və problemlərim.

Əvvəla uzun zamandır yaza bilməmə səbəbim haqda xüsusilə yazmalıyam. Təsadüfən bəyənərək pulsuz şablon (theme) yükləmişdim bloguma və uzun müddət də heç bir problem olmamışdı. Ancaq bir gün bloga google dan girməyə çalışanda blogumun google tərəfindən təhlükəli saytlar siyahısına daxil olunduğunu gördüm. Bəlkə də siz də o vaxtlar bunu görmüsünüz. Renklitirtil blog adli Zühal dadıma yetişdi. Bağlanma təhlükəsi olan blogun probleminin məhz neçə müddətdir problem yaratmayan şablon linki olduğunu bilmirdim. Blogu başqa linkə yönləndirirmiş. Bu xoşagəlməz hadisə sayəsində bloggerliyin dost qazandırdığını bir daha görmüş oldum. Bir müddət bloqumdan işlərimlə əlaqədar ayrı qalıb yazmağa vaxt tapmadığım müddət ərzində blogun bağlanma təhlükəsi mənə çox pis təsir etmişdi. Nəhayət Zühalın köməyi ilə blogumu geri gətirə bildim. Nəhayət yaz-yay ayları da gəlir. Yenə yazılarımla gələcəm. Ümidvaram oxuyub zövq alarsınız.